จุณณ์

น. มาจากบาลี จุณฺณ, มาจากสันสกฤต จูรฺณ ผงแป้ง ;  ผงดิน  ทาตัวแล้วขัดสีเหมือนสบู่ก่อนอาบน้ำ ; ของที่ป่น

n. soap powder

Syn: จุรณ